Εσωτερικές συγκρούσεις και Ελευθερία
Εσωτερικές συγκρούσεις και Ελευθερία
Το πρόβλημα εσωτερικής σύγκρουσης είναι όταν ένα μέρος του εαυτού μας θέλει να κάνει κάτι και ένα άλλο μέρος του δεν το θέλει. Για παράδειγμα ένα μέρος του εαυτού μας θέλει να κάνει δίαιτα, να σταματήσει να καπνίζει, να αφήσει μια δουλειά, να ξυπνάει νωρίτερα, να φτιάξει μια σχέση, να συγχωρήσει κάποιον, να ξεκινήσει ένα νέο επάγγελμα, να μετακομίσει σ’ ένα νέο σπίτι, ή οτιδήποτε άλλο, ενώ ένα άλλο μέρος του εαυτού μας φοβάται ή νιώθει καταπιεσμένο απ’ αυτές τις πιθανές πράξεις. Σε παρόμοια περίπτωση είμαστε συγχρόνως ο καταπιεσμένος και ο καταπιεστής.
Παρόμοιες συγκρούσεις αναγκών έλκουν επίσης συμπεριφορές, σχόλια και πιέσεις από άλλους, οι οποίοι απλά καθρεφτίζουν τις δυνάμεις που συγκρούονται μέσα μας. Σ’ αυτήν την περίπτωση αισθανόμαστε ότι οι άλλοι μάς πιέζουν ή συγκρούονται μαζί μας, όταν στην πραγματικότητα είναι απλώς εξωτερικές εκδηλώσεις των δικών μας εσωτερικών συγκρούσεων.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η φαινομενική εξωτερική πίεση θα εξαφανιστεί όταν λύσουμε την εσωτερική μας σύγκρουση. Σαν αρχή θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε, κατανοήσουμε, αποδεχτούμε και αγαπήσουμε και τις δύο πλευρές του εαυτού μας και να τις επιτρέψουμε να επικοινωνήσουν σε μια προσπάθεια να βρουν μια κοινή λύση.
Όταν κάνουμε επιλογές βασισμένες σε προγραμματισμούς, εθισμούς, ενοχή και φόβο, τότε εσκεμμένα ανταλλάσσουμε την ελευθερία μας για την αίσθηση ασφάλειας και αξίας. Όταν εσωτερικεύουμε αυτές τις ανάγκες και νιώθουμε εσωτερική ασφάλεια και εσωτερική αξία, τότε θα κάνουμε επιλογές βασισμένες στην αγάπη και την αληθινή ελευθερία.
«Όχι» και «Ναι» με Αγάπη
Όπως φαίνεται στο παράδειγμα πιο πάνω, για να μπορούμε να πούμε «ναι», κάποιοι από μας χρειάζεται να μπορούν πρώτα να πουν «όχι». Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να μπορούμε να νιώθουμε ασφάλεια και αξία, όταν έχουμε εξετάσει αυτό που μας ζητείται και θεωρούμε ότι το «όχι» είναι η κατάλληλη απάντηση. Για να γίνει αυτό σημαίνει απελευθέρωση από την πεποίθηση ότι θα χάσουμε την αγάπη και αποδοχή των άλλων αν δεν κάνουμε ό,τι ζητούν. Αυτή είναι πολύ κοινή πεποίθηση που έχει αναπτυχθεί λογικά από την παιδική μας ηλικία.
Αλλά ας αναρωτηθούμε, «θέλουμε οι άλλοι να κάνουν αυτό που ζητούμε επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν την αγάπη μας; Θέλουμε να καταπιέσουν τον εαυτό τους και να είναι δυστυχισμένοι κάνοντας αυτό που εμείς θέλουμε και όχι αυτό που θέλουν οι ίδιοι; Θα χάσουμε την αγάπη μας γι’ αυτούς αν δεν κάνουν αυτό που θέλουμε;» Αν η απάντηση είναι ναι, τότε είναι λογικό να φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την αγάπη τους. Αν μπορούμε εμείς να συνεχίζουμε να αγαπάμε τους άλλους ακόμη κι όταν δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν αυτό που θέλουμε, τότε αξίζουμε να συνεχίσουν και αυτοί να μας αγαπούν όταν, από καιρό σε καιρό, δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες τους.
Σκεφτείτε το. Θέλουμε την αγάπη και αποδοχή τους, αν μπορούμε να την έχουμε μόνο καταπιέζοντας τον εαυτό μας και κάνοντας μόνον αυτό που θέλουν; Θέλουμε τέτοια αγάπη; Είναι αυτό αγάπη;
Στην πραγματικότητα στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άλλοι θα συνεχίσουν να μας αγαπούν – ίσως μετά από μια περίοδο έντασης επειδή νιώθουν πληγωμένοι που δεν συμμορφωθήκαμε με τις ανάγκες τους. Η αγάπη πολύ συχνά υπερισχύει. Είναι μόνον ο φόβος της απόρριψης και ίσως η έλλειψη αγάπης και αποδοχής για τον εαυτό μας που μας καταπιέζουν σε τέτοια περίπτωση.
Έτσι μπορούμε να μάθουμε να νιώθουμε ελεύθεροι να λέμε «όχι» με αγάπη, παρά με θυμό – επειδή αισθανόμαστε αμυντικά και περιμένουμε απόρριψη ή επίθεση από τον άλλον. Όσο πιο ήμερα και με αγάπη μπορούμε να πούμε «όχι», τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να αντιδράσει ο άλλος αρνητικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι επίσης πολύ σημαντικό να εκφράσουμε στον άλλον ότι τον αγαπάμε και θέλουμε να είναι ευτυχισμένος και θα θέλαμε να του δώσουμε αυτό που χρειάζεται, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε ή επιλέγουμε να μην το κάνουμε αυτή τη στιγμή για τους ακόλουθους λόγους…
Εντούτοις, το να νιώθουμε άνετα να πούμε «όχι» με αγάπη βασίζεται στην ικανότητά μας να μπορούμε να ακούσουμε «όχι» με αγάπη. Αν δεν μπορούμε, θα είναι δύσκολο να μάθουμε αυτό το μάθημα.
Τότε είμαστε πολύ περισσότερο ελεύθεροι να λέμε «ναι» με αγάπη, επειδή, όπως είδαμε, το να μπορούμε να λέμε «όχι» με αγάπη μάς δίνει τη δυνατότητα να λέμε «ναι» με αγάπη.
Τότε τι είναι η Ελευθερία;
Η ελευθερία είναι η απουσία φόβου.
Η ελευθερία είναι η απουσία εθισμών.
Η ελευθερία είναι η απουσία ελπίδας και ανάγκης.
Η ελευθερία είναι βασισμένη στην εσωτερική ασφάλεια, αξία και ικανοποίηση.
Η ελευθερία γεννιέται από την αγάπη και επιτρέπει την αγάπη.
Επομένως ελευθερία είναι η ικανότητα να κάνουμε επιλογές βασισμένες σ’ αυτό που πραγματικά εξυπηρετεί τον ανώτερο κάλο μας και των άλλων.
