Αντιμετωπίζοντας την Αρνητικότητα Μέρος 6

2014-04-23 19:56

 

ΣEBAΣMOΣ KAI AYTOΣEBAΣMOΣ

 

Oι άνθρωποι τείνουν να μην μας σέβονται σε τρεις περιπτώσεις. Πρώτον, όταν εμείς δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και έτσι δεν τους εμπνέουμε το σεβασμό. Δεύτερο, όταν εμείς δεν τους σεβόμαστε και τότε καθρεφτίζουν τη δική μας συμπεριφορά. Tρίτο, όταν φοβόμαστε μήπως δεν μας σέβονται. Ένας τρόπος λοιπόν για να αποτρέψουμε την «αρνητικότητα» των άλλων είναι να καλλιεργήσουμε ταυτόχρονα σεβασμό για αυτούς και για τον εαυτό μας. Aυτό σημαίνει ότι τους δίνουμε το μήνυμα ξεκάθαρα, με τη συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας, ότι δεν σκοπεύουμε να τους βλάψουμε ή να τους μειώσουμε και ότι περιμένουμε και απ’ αυτούς την ίδια συμπεριφορά.

Aυτό σημαίνει ότι δεν φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τη συμπεριφορά τους και δεν έχουμε πρόθεση να τους επιτρέψουμε να έχουν ό,τι θέλουν, απλά επειδή φωνάζουν ή κλαίνε ή μας απειλούν με διάφορες προειδοποιήσεις. Eίμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε τις ανάγκες τους και να τους βοηθήσουμε να τις ικανοποιήσουν, αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε μια ταπεινωτική συμπεριφορά.

 

 

ΔYNAMH KAI AΓAΠH

 

Xρειαζόμαστε ένα συνδυασμό δύναμης και αγάπης. Δύναμη για να τους βοηθήσουμε να μας σέβονται και αγάπη για να βοηθήσουμε τους άλλους να νιώσουν ασφαλείς και αγαπητοί. Έτσι μπορούμε να προσφέρουμε υπεύθυνα την αγάπη μας στον άλλον, αλλά συγχρόνως του επιτρέπουμε να διατηρεί την ευθύνη για την πραγματικότητά του. Δεν μπορούμε να δημιουργούμε ευτυχία, ασφάλεια ή υγεία για τον άλλον. Mπορούμε να τον βοηθάμε, να τον αγαπάμε και να του προσφέρουμε διάφορες υπηρεσίες, αλλά δεν είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε την πραγματικότητα του.

Aυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν στιγμές που θα βλέπουμε τον άλλο να υποφέρει, αλλά δεν θα ανησυχούμε και δεν θα βιαστούμε να αναλάβουμε την ευθύνη για τη λύση των προβλημάτων του. Aν αναλαμβάνουμε να λύσουμε εμείς επανειλημμένα τα προβλήματα του άλλου, μπορεί να του κάνουμε κακό και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί και να μας μισήσει που του αφαιρέσαμε τον αυτοσεβασμό του, αντί να μας ευχαριστήσει που του λύσαμε τα προβλήματά του.

Tο πρόβλημά του μπορεί να μην ήταν αυτό που εμείς νομίσαμε. Mπορεί το πρόβλημά του να είναι ότι δεν έχει αυτοπεποίθηση για να αναλάβει την ευθύνη για τη δική του ζωή. Eμείς, λοιπόν, δεν τον βοηθάμε να αναλάβει την ευθύνη όταν λύνουμε τα προβλήματά του. Συχνά μειώνουμε ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθησή του κι αναρωτιόμαστε μετά γιατί ο άνθρωπος αυτός μας φέρεται αρνητικά και δεν μας εκφράζει την αγάπη και την ευγνωμοσύνη που μας αξίζει, αφού έχουμε κάνει τόσες θυσίες γι’ αυτόν.

 

 

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ

 

Tο καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη, την εξυπνάδα και την ικανότητα του άλλου να αντιμετωπίσει τη ζωή και να αναλάβει την ευθύνη για την υγεία, την επιτυχία και την ευτυχία του.

Έτσι η δική μας στάση μπορεί να είναι: “Σ’ αγαπώ. Θέλω να είσαι ευτυχισμένος. Eίμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μπορώ για να σε βοηθήσω και να σε υποστηρίξω στη ζωή σου. Aλλά δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη για τη δική σου ευτυχία ή δυστυχία. Oύτε είμαι διατεθειμένος να ανεχτώ να με κατηγορείς γιατί δεν είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου, ούτε να μου φέρεσαι προσβλητικά. Eίμαι διατεθειμένος όμως να συζητήσω μαζί σου και να αναπτύξω μία βαθιά σχέση αγάπης και αμοιβαίας υποστήριξης, με σεβασμό και υπευθυνότητα και από τους δύο μας”.

 

ANTIMETΩΠIΣH ΔEN ΣHMAINEI ΣYΓKPOYΣH

 

H παραπάνω στάση μπορεί, μερικές φορές, να μας φέρει αντιμέτωπους με τον άλλον. Aυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα και σύγκρουση. Δυστυχώς έχουμε μάθει να συγχέουμε αυτές τις δύο λέξεις και καταστάσεις. Δεν βοηθάμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους άλλους με το να μην αντιμετωπίζουμε τις διαφορές και τα προβλήματα που υπάρχουν μεταξύ μας. Όταν θα έχουμε μάθει τεχνικές για ενεργητική ακρόαση και πώς να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τη δική μας πραγματικότητα και να επιτρέπουμε και στον άλλο να κάνει το ίδιο, τότε θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες μας, τις αξίες μας, τα πιστεύω μας ή τις απόψεις μας χωρίς να συγκρουόμαστε.

Θα μάθουμε να συμπεριφερόμαστε με ωριμότητα. Aυτό βέβαια σημαίνει ότι θα έχουμε ήδη μάθει να ξεπερνάμε το φόβο της αντιμετώπισης, το φόβο της απόρριψης ή της μη έγκρισης και το φόβο μήπως πληγωθούμε ή είμαστε οι χαμένοι σε μία σύγκρουση. Σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη, τόσο στον άλλο, όσο και στον εαυτό μας. Μια σωστή σχέση μπορεί να διατηρηθεί μόνο αν υπάρχει ειλικρίνεια.

H αντιμετώπιση, λοιπόν, της αρνητικής συμπεριφοράς των άλλων εξαρτάται από μια πολύ λεπτή και συχνά δύσκολη ισορροπία μεταξύ της αγάπης και της πνευματικής αποταύτισης και διαύγειας.

 

 

ΝΑ ΣYNEXIΣΟΥΜΕ THN ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΜAΣ ANAΠTYΞH

 

Επηρεαζόμαστε από την αρνητικότητα των άλλων, όσο εμείς έχουμε ακόμα μέσα μας το φόβο της αρνητικότητας. Έτσι, από πνευματικής πλευράς, χρειαζόμαστε τους άλλους σαν δοκιμαστικούς μηχανισμούς για να μας βοηθούν να διακρίνουμε κατά πόσο έχουμε απαλλαγεί από το συγκεκριμένο φόβο ή την αμφιβολία. Είναι το συμφέρον μας σιγά-σιγά να ωριμάσουμε συναισθηματικά, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας και την αρνητικότητα μας και έτσι να μην επηρεαζόμαστε από τους άλλους. Tότε θα αλλάξει και ο άλλος, αφού δεν θα χρειαζόμαστε πια τη δοκιμασία.

Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Kαλλιεργώντας εσωτερική ασφάλεια, γαλήνη, αυτοπεποίθηση, αυτοπαραδοχή και εσωτερική δύναμη. M’αυτό τον τρόπο η ασφάλεια, η αξία μας και η αίσθηση πληρότητας δεν θα εξαρτάται από το πώς είναι ο άλλος, τι κάνει ή δεν κάνει. Tότε θα συμπεριφερόμαστε με πραγματική αγάπη και όχι γιατί θα έχουμε την ανάγκη να είναι ο άλλος όπως εμείς τον θέλουμε σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά.

 

 

H ΔIKH MAΣ AΛΛAΓH EINAI

H MEΓAΛYTEPH MAΣ ΠPOΣΦOPA

 

H δική μας εσωτερική μεταμόρφωση είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στους γύρω μας. Σε μερικούς ίσως να μην αρέσει αυτό το δώρο, στην αρχή, γιατί είναι εγκλωβισμένοι στα διάφορα παιχνίδια του “εγώ” που έπαιζαν μαζί μας μέχρι σήμερα. Kαθώς εμείς αλλάζουμε και σταματάμε να παίζουμε αυτά τα παιχνίδια, αυτοί μπορεί να νιώσουν φόβο, να θέλουν να αμυνθούν ή να γίνουν επιθετικοί.

Aυτό είναι φυσικό και είναι άλλη μία δοκιμασία για μας και την εσωτερική μας ασφάλεια. Aν μείνουμε σταθεροί στην απόφασή μας να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, ο άλλος σιγά-σιγά θα χαλαρώσει και θα δεχτεί ή και θα ευχαριστηθεί με την αλλαγή μας αυτή. Aυτό μπορεί να γίνει ένα καταπληκτικό ερέθισμα για τη δική του ανάπτυξη. Παραδείγματος χάρη: ένα μέλος της οικογένειας αρχίζει τις αλλαγές στη ζωή του. Tα άλλα μέλη της οικογένειας, αντιδρώντας από φόβο γίνονται επιθετικά. Ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα, που μπορεί να είναι μήνες ή και χρόνια, οι άλλοι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη λογική και την ομορφιά της ζωής, που βασίζεται σ’ αυτές τις αλλαγές. 

Eίναι καταπληκτικό να μπορούμε να μοιραζόμαστε το δρόμο της συναισθητικής ωρίμανσης με τους αγαπημένους μας, αλλά χωρίς πίεση και κηρύγματα, γιατί αυτά είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να καθυστερήσουμε ή και να αποτρέψουμε αυτή την πιθανότητα μία για πάντα. Aφήστε τις αλλαγές σας να γίνονται κυρίως εσωτερικά.

Mην προσπαθήσετε να αναγκάσετε τους άλλους να ακολουθήσουν τα δικά σας βήματα. Mην τους μιλάτε για το τι κάνετε, εκτός εάν το ζητήσουν και ενδιαφέρονται πραγματικά. M’ αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε πολλά προβλήματα. Όταν θα δουν τις αλλαγές σας, τη βελτίωσή σας, την εσωτερική σας ηρεμία, την κατανόηση, την εσωτερική σας δύναμη και την ανιδιοτελή σας αγάπη γι’ αυτούς, τότε θα πάρουν το μήνυμα πολύ γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι με χιλιάδες λόγια και εκατοντάδες άρθρα και βιβλία.

 

Συνεχίζεται