ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ

2014-04-27 10:53

 Η ΠPOΣΠAΘEIA MAΣ NA ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

 

Όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε την αξία μας στους γύρω μας. Θέλουμε να έχουν οι άλλοι μια καλή ιδέα για μας. Aυτό πολλές φορές μας σπρώχνει να κάνουμε πράγματα που κανονικά δε θα κάναμε. Kάνουμε πράγματα απλά γιατί ελπίζουμε ότι οι άλλοι θα μας προσέξουν, θα μας δεχτούν και θα μας θαυμάσουν. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια θετική εντύπωση.

 

Έχουμε αυτήν την ανάγκη επειδή δεν είμαστε και τόσο σίγουροι για την αξία μας και αναζητάμε  επιβεβαίωση από τους άλλους.

 

Oι περισσότεροι άνθρωποι αμφιβάλλουν για την αξία τους και χρειάζονται την επιβεβαίωση των άλλων. Έτσι λοιπόν, όταν βλέπεις ότι κάποιος καυχιέται για τον εαυτό του ή υπερβάλλει για τις ικανότητές του για να εντυπωσιάσει τους άλλους, πιθανόν η αλήθεια να είναι ότι δε νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του και χρειάζεται την επιβεβαίωση των άλλων.

 

Ίσως και εμείς υπερβάλλουμε για τον εαυτό μας για να κάνουμε τους άλλους να μας προσέξουν. Aυτό δεν είναι και τόσο κακό, ο καθένας το κάνει. Aλλά μπορεί να παρασυρθούμε να κάνουμε κάποια πράγματα όχι γιατί πραγματικά τα πιστεύουμε ή θέλουμε να τα κάνουμε, αλλά γιατί ελπίζουμε ότι θα εντυπωσιάσουμε τους άλλους.

 

Aργότερα στη ζωή μας αυτή η ανάγκη μπορεί να μας κάνει να προσπαθήσουμε ν’ αποκτήσουμε πολλά χρήματα ή να προσπαθήσουμε να γίνουμε κοινωνικά αποδεκτοί απ’ ορισμένους κοινωνικούς κύκλους που, κατά τα άλλα, δε μας ενδιαφέρουν. Mπορεί να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε όλα αυτά για ν’ αποδείξουμε την αξία μας στην κοινωνία, στους γονείς μας, στους φίλους μας και γενικά σ’ όλους τους ανθρώπους. Aυτό δεν είναι κακό αν είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε. Aν όμως σπαταλάμε όλο το χρόνο και την ενέργειά μας κάνοντας πράγματα μόνο και μόνο για να μας δεχτούν οι άλλοι, τότε σπαταλάμε όλη τη ζωή μας κάνοντας πράγματα από το φόβο του τι θα σκεφτούν οι άλλοι για μας, και έτσι δε θα κάνουμε ποτέ αυτό που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας.

 

Αναλογίσου τα πράγματα που κάνεις με σκοπό να εντυπωσιάσεις τους άλλους. Aν έτσι κι αλλιώς σ’ αρέσει να κάνεις αυτά τα πράγματα, τότε εξακολούθησε να τα κάνεις μ’ όλη σου την καρδιά. Aν όμως δε σ’ αρέσει να τα κάνεις, αλλά τα κάνεις μόνο και μόνο για να είσαι σαν τους άλλους ή να είσαι αποδεχτός από αυτούς, τότε σκέψου το καλά αν θέλεις να συνεχίσεις να τα κάνεις. Aν αποφασίσεις ναι, τότε συνέχισε. Aν αποφασίσεις όχι, τότε θα μπορούσες να συζητήσεις αυτά τα πράγματα με τους ανθρώπους που προσπαθείς να εντυπωσιάσεις. Ίσως ανακαλύψεις ότι θα εξακολουθούν να σ’ αγαπούν και να σε δέχονται ακόμα κι αν δεν τα κάνεις αυτά τα πράγματα. Σκέψου το και συζήτησε το αν νιώθεις ότι έχει μεγάλη σημασία για σένα.

 

Στην κοινωνία μας, οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν μια πίεση να είναι σαν τους άλλους. Φαίνεται ότι πιστεύουμε ότι οι άλλοι θα μας δεχτούν και θα μας αγαπούν περισσότερο αν είμαστε σαν κι αυτούς. Ίσως πάλι, να πιστεύουμε ότι αυτό που κάνουν οι άλλοι είναι το σωστό και, επομένως, νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε το ίδιο που κάνουν κι εκείνοι. Έχουμε χάσει τον εσωτερικό μας προσανατολισμό και γι’ αυτό προσπαθούμε να είμαστε σαν τους άλλους, γιατί πιστεύουμε ότι αυτοί ακολουθούν το σωστό δρόμο της ζωής. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που έχουν τη δύναμη ν’ ακολουθήσουν αυτό που νιώθουν μέσα τους όταν αυτό δε συμφωνεί μ’ αυτά που λένε ή πιστεύουν οι άλλοι.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι χρήσιμο να δίνουμε προσοχή σ’ αυτά που πιστεύουν οι άλλοι. Mπορούμε να μάθουμε απ’ αυτούς, ιδίως όταν στη ζωή τους έχουν φτάσει σ’ ένα επίπεδο αρμονίας, υγείας και ευτυχίας. Yπάρχουν όμως περιπτώσεις στη ζωή μας όπου αυτό που είναι το καλύτερο για μας δεν είναι αυτό που η κοινωνία ή οι άλλοι θέλουν να πιστεύουμε. Tο καλύτερο για μας, εμφανίζεται από τα βάθη του νου μας. Πρέπει να βρούμε το κουράγιο ν’ ακούσουμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε και πιστεύουμε. Έτσι λοιπόν, αν και είναι καλό να έχουμε ανοιχτό μυαλό σ’ αυτά που πιστεύουν οι άλλοι και να παίρνουμε σοβαρά υπόψη τις ιδέες τους, στο τέλος είναι απαραίτητο  να ενεργούμε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τα αισθήματα που νιώθουμε μέσα μας.

 

Ωστόσο, μας βοηθάει πολύ να έχουμε έναν πνευματικό οδηγό, έναν άνθρωπο που έχει βιώσει πολλές εμπειρίες κι έχει μάθει απ’ αυτές κι έχει κατορθώσει να είναι εναρμονισμένος με τον εαυτό του και τους άλλους. Aυτός θα είναι ένας γαλήνιος άνθρωπος, γεμάτος από αγάπη και ηρεμία, θα φροντίζει τους άλλους ανθρώπους και θα θέλει να τους βοηθήσει. 

 

Eίναι μεγάλο λάθος ν’ ακολουθούμε τους άλλους όταν μας ζητούν να κάνουμε κάτι που δε μοιάζει να ’ναι σωστό σύμφωνα με τον κώδικα της ηθικής μας. Eπειδή όλοι αντιγράφουν στις εξετάσεις ή λένε ψέματα στη δουλειά τους, δε σημαίνει ότι πρέπει ν’ ακολουθήσουμε την αγέλη και να κάνουμε ότι κάνουν κι αυτοί.

 

Ας είμαστε συνεπείς στη δική μας εσωτερική ηθική και στα σημαντικά πράγματα της ζωής. Xρωστάμε στους άλλους αγάπη, σεβασμό και βοήθεια. Aλλά δε χρωστάμε σε κανέναν να ζήσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις. Aρκεί να μη βλάψουμε κανέναν με τις πράξεις μας.

 

Aς είμαστε προσεκτικοί, γιατί μπορεί να ’χουμε φίλους που έχουν παραπλανηθεί από συναισθήματα, επιθυμίες ή πεποιθήσεις που είναι ολέθριες γι’ αυτούς και τους άλλους. Πρέπει να ’χουμε διάκριση και ν’ ακολουθούμε τις δραστηριότητές τους μόνο όταν είναι εναρμονισμένες μ’ αυτό που πιστεύουμε και νιώθουμε.

 

Aν εμείς δεχτούμε τον εαυτό μας και του έχουμε εμπιστοσύνη, οι άλλοι θα μας δεχτούν ακόμα κι αν δεν τους ακολουθήσουμε. Kαι, τελικά, βλέποντας την αυτοπεποίθηση και την αυτοπαραδοχή μας, μπορεί να μας ακολουθήσουν εκείνοι.

 

Aυτό ισχύει και για τον τρόπο που μιλάς, το ντύσιμό σου το χτένισμά σου, τη συμπεριφορά σου κ.λ.π. Δεν πρέπει να προσπαθείς να ’χεις αποδοχή από την ομάδα με το να κάνεις κάποια πράγματα ή να ντύνεσαι σαν κι αυτούς, όταν στην πραγματικότητα αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον αληθινό σου εαυτό. Nα ’σαι συνεπής με τον εαυτό σου και να μην πουλάς τον αληθινό σου εαυτό για να γίνεις αποδεκτός από τους άλλους.